De stille ruimte

Stilte die geen stilte is, oorverdovend af en toe….

Stilte is de dragende en omhullende ruimte voor klank en geluid. Het ervaren van de stille ruimte in me is een groot geschenk geweest in mijn leven. Ieder moment van de dag, onafhankelijk van de stemming, de emotie of ervaring, kan ik het weer voelen. Het is als een subtiele transparante energie. Het is als een stille, altijd aanwezige steun, die er altijd wel was, maar nog niet opgemerkt, nog niet bewust. Ik ervaar de stilte als een heel subtiele energie, waar ik me aan laven kan.

De eerste dagen van de stilte retraite

Een stilte retraite gegeven, door twee Chinese Chi Neng Qigong leraren, in een klooster vlakbij mijn geboorteplaats Gulpen, heeft mijn leven veranderd. De zoektocht naar innerlijke vrede heeft een kroon gekregen. De eerste dagen van de retraite riepen juist veel spanningen in mij op. Alsof al mijn schaduwen actief werden. Ik had het wel uit willen schreeuwen. De stilte riep oude spanning in mij op, van vroeger aan tafel, als stilte voor de storm, wanneer mijn vader met zijn frustraties naar buiten kwam. Oude angsten werden op geroepen. Oude spanningen werden uitvergroot. Tot de derde dag was het oorlog in mijn hoofd, de stilte vocht in mij met dat wat echt niet stil wil zijn, mijn ego stem.

Kantelpunt

Het moment waarop ik mijn koffers wel wilde pakken was een kantelmoment. Ik gaf het op mijn leven en alles wat er gaande was te willen controleren, ik liet het gaan en gaf het op alles te willen begrijpen. Een “laat maar”, geef je maar over aan de grote stilte, het allesomvattende universum. Hoor het maar, laat maar als vanzelf binnen stromen, word maar ontvankelijk. Dan komen de antwoorden als vanzelf, het is goed.